Iako je opšte poznato da je strah od stomatologa u uskoj vezi sa pacijentovim prethodnim lošim iskustvima u stomatološkim ordinacijama, dostupan je veoma mali broj naučnih istraživanja o stvarnim uzrocima dentalne anksioznosti. Istraživači su sada kreirali Skalu dentalne anksioznosti (eng. DAPS) koja mjeri nivo na kojem se javlja anksioznost uzrokovana određenim dentalnim stimulansom.
Za istraživanje je angažovano 460 studenata i studentkinja sa dva univerziteta u Hong Kongu koji su odgovarali na upitnik koji sadrži 73 stavke mjerenja dentalne anksioznosti izazvane stimulansom. Faktor analiza odredila je sedam faktora za DAPS: stomatološki pregled, injekciju, bušenje, operacija, empatija, uočen nedostatak kontrole te kliničko okruženje.
U podgrupi od 160 učesnika injekcije i hirurški zahvat su identifikovani kao sredstva koja izazivaju anksioznost. Iako nije statistički značajno otkriće zaključeno je da su ispitanice ženskog pola pokazale znatno viši stepen anksioznosti kada je riječ o injekcijama, operacijama i bušenju, dok su ispitanici muškog pola pokazali veću anksioznost u vezi sa uočenim nedostatkom kontrole, empatije i stomatoloških pregleda.
Pored toga, istraživači su otkrili i da uočeno ponašanje stomatologa ima značajan uticaj na izražavanje i razvijanje straha kod pacijenata pokazujući time da je odnos stomatolog-pacijent usko povezan sa pacijentovim osjećajem sigurnosti i kontrole tokom tretmana. Istraživači su zaključili da DAPS pokriva širok spektar pacijentskih individualnih anksioznosti u vezi sa stomatologijom te može funkcionisati kao podloga za dalju procjenu kako bi se napravio dodatak za početno istraživanje. Ovo bi moglo omogućiti identifikaciju pacijenata sa velikim strahom tako da se može fokusirati na uzrok njihovog straha, a samim tim i rješavanje problema.
