Bijeli mantil karakterističan za zdravstvene radnike prvo je bio dio ,,uniforme” drugih profesija. To su bili laboratorijski naučnici, fizičari, hemičari, biolozi itd.
Tek sredinom 19. vijeka doktori, ljekari, preuzimaju bijele mantile koji postaju njihov zaštitni znak. Do tada, kako navode istoričari, ljekari su nosili crne mantile, vjerovatno zbog prirode posla (fleke od krvi) i povezanosti sa smrću. Iz kog razloga su zdravstveni radnici preuzeli bijeli mantil?
Naučnici na polju fizike, hemije, matematike, biologije tokom 18. i 19. vijeka bili su izuzetno cijenjeni i poštovani. Uvidjevši značaj nauke u medicini (i u želji za uvažavanjem) ljekari na tlu sjeverne Amerike (najstarije slike lekara u bjelim mantilima su u SAD-u, Univerzitet u Pensilvaniji) preuzimaju saznanja, dostignuća i bijele mantile od naučnika.
Prvo su to bili hirurzi, potom bolnički ljekari i na kraju porodični doktori. Kako dokumenti svjedoče do 1915. većina ljekara širom zapadnog svijeta nosila je bijele mantile i oni postepeno postaju dio zdravstvene struke.
Farmaceuti, poput naučnika, nosili su bijele mantile prije ljekara, i to tokom izrade magistralnih i galenskih lijekova u apotekarskim laboratorijama koje su bile neophodni dio apoteka, dok su u oficini u radu sa pacijentima bijele mantile počeli nositi tek 1950-ih, kao dio zdravstvene struke.
Bijeli mantil ima dvojako značenje, prvo to je čistoća gdje se na bijelom mantilu vidi svaka fleka i kontaminacija, a i bjelina dozvoljava iskuvavanje tkanine i dezinfekciju. I potom profesionalnost, svojevrsna stručna udaljenost između pacijenta i zdravstvenog radnika.
Etičnost, stručnost i povjerenje, takođe, su asocijacije na bijeli mantil. Bijeli mantil danas predstavlja zdravstvenu struku i zdravstvenu etiku, i farmaceuti kao zdravstveni radnici imaju zadatak da poštuju sve što on predstavlja i da ga održavaju bijelim u svakom smislu.
