Prvi znaci primjene zubarstva datiraju iz doba neolita, oko 7000 godina prije nove ere.. U arheološkom nalazištu Mergarh u Pakistanu pronađeni su zubi na kojima se vide tragovi rada bušilice, pa se pretpostavlja da su se za rad na zubima koristili alati kakvim su zanatlije obavljale precizne radove prilikom izrađivanja perlica od kostiju, školjki, poludragog kamenja…
Prvom teorijom o nastanku karijesa smatra se jedan sumerski tekst (5000 godina p. n.v.) gdje se kao uzroci propadanja zuba pominju zubni crvi. Dokazi o ovakvom vjerovanju pronađeni su potom i u Staroj Indiji, Egiptu, Kini i Japanu. Takođe, postoje dokazi da su se ljudi čak i ovom periodu bavili nadoknadom izgubljenih zuba, pa su tako u grobovima Etruraca (10-4. vijek p.n.e.) pronađeni primjerci zubnih proteza, kao i kod Staris Feničana kod koji su proteze pravljene od zlatne žice.
Stari vijek
U straroegipatskim papirusima koji su nastali oko 3000 godina prije nove ere, pominje se zubna medicina kao posebna grana medicine, a najznačajniji medicinski tekst Starog egipta, tzv. Ebersov papirus ( 1600-1500 godina .p.n.v.) opisuje pojedine bolesti zuba. Inače, Egipćani kao i Rimljani praktikovali su protetičke radove, pa i hirurgiju. U doba Rimljana od zlata su pravljeni zubi i zubni mostovi.
Mnogi grčki i rimski ljekari pisci pisali su o liječenju bolesti zuba. Hipokrat i Aristotel su pisali o vađenju zuba klještima, o upotrebi žice za učvršćivanje rasklimanih zuba i polomljenih vilica, Celzus je pisao o važnosti zubne higijene, o tretmanu zubobolje i frakturi vilice, dok je Galen prvi koji je izvršio klasifikaciju zuba na sjekutiće, očnjake i kutnjake, i jedan je od prvih koji je govorio o punjenju zuba.
Srednji vijek
U srednjem vijeku najnaprednija je bila arapska medicina. Al Razi jedan od najvećih persijskih ljekara, predlaže strogu zubnu higijenu i pranje zuba nakon svakog obroka. Abulkazis u svom velikom delu „Al Tasarif“ govori o skidanju kamenca, opisuje zubne instumente, i ističe da nedostajuće zube treba zamijeniti vještačkim, ljudskim ili zubima napravljnim od volovskih kostiju.
U Evropi tokom ranog srednjeg vijeka zubarstvom i medicinom bave se monasi, najobrazovaniji ljudi tog vremena, uz pomoć berbera čiji su alati bili jako prikladni za „hirurške“ zahvate. Međutim papskim ediktima monasima je potom zabranjeno da se bave puštanjem krvi kao i vađenjem zub pa su berberi nastavili da se bave time. U Francuskoj je nastalo udruženja berberina koji su bili podeljeni na one koji se bave komplikovanjiim hirurškim zahtjevima i one koji su obavljali rutinske zahvate, kao što je vađenje zuba.
Renesansa
U renesansi sujeverje postepeno biva zamijenjeno pravim znanjima iz anatomije i medicine. Leonardo da Vinči je precizno opisao morfologiju svih zuba, odredio tačan broj svih zuba i njihovih korjenova, Benedeti je opisao povrede zuba, uticaj žive na zubna tkiva i upotrebu opijuma kao analgetika. 1530, objavljena je prva knjiga posvećena isključivo stomatologiji u kojoj se obrađuju teme iz oralne hirurgije, o vađenju zuba, postavljanju ispuna od zlata… 1575, Ambroaz Pare objavljuje „Kompletne radove“ u kojima se govori i o liječenju zuba, tretmanu preloma vilice…
Moderno doba
1723, Pjer Fušar, „otac moderne stomatologije“ objavnjuje djelo „Stomatološka hirurgija“ , i ovo je prva knjiga u kojoj je sveobuhvatno opisana stomatološka praksa, uključujući osnove oralne anatomije, stomatološke tehnike i konstrukciju proteza. 1789, Nikola Duboa de Šemon dobija prvi patent za porcelanske zube, a 1985, osnovana je prva komercijalna radionica za proizvodnju porcelanskih zuba.
Stomatologija je procvat doživjela početkom XIX vijeka u Sjevernoj Americi. 1839 počinje da izlazi prvi stomatološki časopis „ American Journal of Dental Science”, a 1840 osnovana je prva škola za zubnu hirurgiju i protetiku u Baltimoru. Concernant le développement de l’anesthésie, les travaux du dentiste Horas Vels en 1844 qui 1895, nemački fizičar Vilhelm Rentgen otkriva x zrake, pa je 1986. u Americi urađen prvi zubni rengenski snimak žive osobe. 1900, osnovano je Internacionalno udruženje stomatologa.
Prva četkica za zube sa sintetičkim vlaknima pojavljuje se 1938, a prve paste sa floridima koje su se pokazale vrlo efikasnim u prevenciji karijesa pojavile su se 1950. Početkom 60-ih godina XX vijeka počinju da se koriste kompozitni materijali za punjenje zuba i u upotrebu ulaze laseri.
Od 1990. započinje era estetske stomatologije, koja se odlikuje sve širom upotrebom materijala u boji zuba, pravljenjem zubnih navlaka, implantata, itd… 1895.-Vilhelm Rentgen, njemački fizičar otkriva x-zrake (rentgenske zrake), a 1896. istaknuti američki stomatolog Edmond Kels pravi prvi zubni rentgenski snimak žive osobe u Americi.
1900. – Osnovano je Federation Dentaire Internationale (FDI) Internacionalno udruženje stomatologa. 1937.-Alvin Strok vrši implantaciju prvog zubnog implanta koji se “ušrafljuje” u vilicu – Vitalinum prvi biokompatibilni materijal, a 1980 Per-Ingvar Brenmark opisuje tehnike osteointegracije – srastanja implanta u kost. 1990. – Uvode se novi materijali u boji zuba i sve je veća upotreba izbeljivača zuba, zubnih navlaka i zubnih implanta, čime započinje era estetske stomatologije, koja se kao stomatološka disciplina veoma približila umjetnosti.
Izvor: eurodentis
 gdje se kao uzroci propadanja zuba pominju zubni crvi.){kind=link}