Poslije karijesa paradentopatija je najrasprostranjenije oboljenje na svijetu. Od nje pati većina odraslih i čak trećina djece, a ukoliko se na vrijeme ne otkrije i ne liječi, vodi ka potpunom gubitku zuba. Dr Ljudmila Ćorić iz beogradske stomatološke ordinacije „Hipokrat“ objašnjava da paradentopatija predstavlja hronično oboljenje paradencijuma, tkiva koja okružuju zube dajući im potporu i omogućavajući im da vrše svoju funkciju.
-Potporni aparat zuba čine gingiva, to jest desni, periodoncijum ili tkivo koje vezuje korijen zuba za kost vilice, cement korijena zuba i sama vilična kost. Ukoliko proces zahvati samo desni, govorimo o gingivitisu, a ako se proširi na cio potporni aparat, nastaje paradentopatija – kaže dr Ćorić i navodi da je loša higijena zuba glavni uzročnik nastanka ove podmukle bolesti.
Loša higijena zuba, pojašnjava ona, dovodi do stvaranja dentalnih naslaga, a to su zubni plak, zubni kamenac i konkrementi.
„Bolest nastaje tako što se u neodstranjenom plaku, koji je najvećim dijelom sastavljen od mikroorganizama, talože i minerali pljuvačke stvarajući kamenac. Ovi procesi razaraju potporni zid zuba, zubi vremenom gube vezu sa viličnom kosti, počinju da se klate i na kraju ispadaju“, kaže dr Ljudmila Ćorić.
Osim loše higijene, na nastanak i ubrzavanje bolesti mogu da utiču i sljedeći faktori rizika: naslijeđe, starenje, pušenje, meka hrana, žvakanje samo jednom stranom vilice, karijes, endokrine bolesti (dijabetes), pad imuniteta, škripanje zubima u snu, stiskanje zuba u besu
Opasnost od nastanka paradentoze povećava se i nošenjem neadekvatnih protetskih nadoknada (mostovi, proteze, vještačke vilice, plombe, krunice i slično).
Kako bi se izbjegla opasnost od nastanka ali i daljeg napredovanja bolesti, najvažnije je redovno pranje zuba četkicom sa vještačkim vlaknima srednje tvrdoće, korišćenje zubnog konca za odstranjivanje zaostalih naslaga hrane između zuba i ispiranje usta vodicom. Redovni odlasci kod stomatologa i uklanjanje kamenca se podrazumijevaju. Dr Ćorić ukazuje da se paradentopatija uglavnom kasno otkriva jer nema jasnih, tipičnih simptoma ili se oni javljaju kasno.
„Bola uglavnom nema, pa pacijenti često zanemaruju povremeno krvarenje desni i ljekaru se obraćaju tek kada primijete da su im se zubi rasklimali. Kad se bolest iskomplikuje, to jest kada se stvore paradentalni apscesi, počinju i bolovi, ali tada može da bude kasno. U ovom stadijumu u velikom broju slučajeva zubi moraju da se vade“.
Kada je riječ o liječenju, doktorka navodi da terapija zavisi prije svega od stadijuma bolesti. Liječenje bolesti u početnoj fazi podrazumijeva uklanjanje dentalnog plaka i zubnog kamenca, čime se eliminiše uzrok infekcije. Na taj način se, uz uslov da pacijent održava oralnu higijenu, napredovanje bolesti može zaustaviti. Takođe, po potrebi se uključuje i terapija lijekovima s antibiotskim djelovanjem. Međutim, ukoliko se bolest otkrije u poodmakloj fazi, onda se obično rade hirurški zahvati kojima se uklanjaju oboljeli dijelovi kosti i desni i dodaju nove vještačke kosti i membrane čime se produžava vijek trajanja zuba.
Tri tipa bolesti: Paradentoza odraslih – javlja se kod starijih od 25 godina, predpubertetska paradentoza – od nje obolijevaju djeca mlađa od 11 godina, juvenilna – pogađa mlade od 15 do 20 godina. (Blic žena)
