Piše: Iva Milinković
Zbog izuzetno velike zastupljenosti u populaciji, blagovremena terapija i kontrola oboljenja od ključnog su značaja za opstanak zuba. Terapija oboljenja parodoncijuma uključuje, prije svega, nehiruršku, a ponekad i hiruršku terapiju koje, prema protokolima savremene literature, najčešće podrazumijevaju sistemsku primjenu antibiotika kao dopunu mehaničkoj terapiji, a u cilju obeskličavanja usne duplje. S druge strane, dentalni implantati nalaze široku primjenu u savremenoj stomatološkoj praksi u cilju zamjene izgubljenih zuba. S obzirom na porast broja ugrađenih implantata kao i na, sada već višedecenijski, period njihove primjene, proporcionalno raste i broj komplikacija. Terapija za cilj ima sanaciju inflamacije i spašavanje samih implantata. Terapijske mjere koje se u tu svrhu preduzimaju podrazumijevaju mehaničke mjere za dekontaminaciju površine implantata, aplikaciju različitih hemioterapeutika, uz, često, sistemsku antibiotsku terapiju.
S obzirom na kontraindikacije koje sistemska primjena antibiotika nosi, a koje se prije svega odnose na toksičnost, povećanje rezistencije mikroorganizama i nedovoljno “ciljano” polje djelovanja kada je riječ o usnoj duplji, postavlja se pitanje da li postoji alternativa sistemskoj antibiotskoj terapiji. Od nedavno na tržišu je dostupan specifičan preparat koji predstavlja lokalni antibiotik na bazi penicilina s produženim dejstvom, u kombinaciji sa beta-laktamazom koja dodatno oštećuje ćelijski zid mikroorganizama. Preparat se dobija miješanjem praha i tečne komponente, a kada se aplikuje u usnoj duplji, formira tanak film koji svoju aktivnost ispoljava u narednih 7 do 10 dana. Indikacije za primjenu ovog preparata su brojne, od dopunske terapije u nehirurškoj i hirurškoj terapiji parodontitisa, preko nehirurške i hirurške terapije komplikacija oko dentalnih implantata (periimplantnih mukozitisa i periimplantitisa), održavanja parodontoloških i implantoloških pacijenata, do poboljšanja zarastanja hirurških rana ili dopunske terapije različitih inflamatornih procesa u usnoj duplji. Preparat se ne preporučuje pacijentima alergičnim na penicillin i cefalosporine.
Prikaz pacijenta
Pacijent starosti 29 godina, s agresivnom formom parodontitisa. Pacijent je u trajanju od 2 godine liječen nehirurškom, a zatim i hirurškom terapijom oboljenja parodoncijuma uz primjenu preparata GelCide. Nakon dvije godine, pacijent je protetski rehabilitovan fiksnim protetskim radom.
O autoru
Iva Milinković je docent na Klinici za parodontologiju i oralnu medicinu Stomatološkog fakulteta u Beogradu. Diplomirala je u ovoj instituciji 2006. godine. Doktorsku disertaciju odbranila je 2011. na Stomatološkom fakultetu u Beogradu. 2012. godine provela je, kao stipendista Internacionalne Fondacije za Implantologiju (ITI), godinu dana u Eastman bolnici u Rimu, pod mentorstvom dr Luke Kordara, usavršavajući se iz oblasti parodontologije, augmentacionih procedura i oralne implantologije. 2014. godine postaje specijalista parodontologije i oralne medicine. Dr Milinković je član Kongresnog komiteta i Komiteta mladih Evropske Asocijacije za Oseointegraciju (EAO). Od 2019. godine, član je uređivačkog odbora časopisa International Journal of Prosthetic Dentistry. Dr Milinković je član Evropske Federacije za Parodontologiju (EFP), EAO i ITI. Do sada je više puta publikovala u časopisima na SCI listi, aktivno učestvovala na skoro svim međunarodnim godišnjim konferencijama iz oblasti parodontologije i implantologije, koautor je Praktikuma iz Parodontologije. (Dental Tribune Srbija)
