Istorija somatologije seže dokle i pisana riječ prvih civilizacija. Najstariji dokazi o liječenju zuba, pronađeni u Pakistanu, potiču od 7000 godina prije nove ere, navodi Wikipedia. Rekonstrukcijom je pokazano da su korišćene metode bile pouzdane i efikasne.
Sumerijski tekst iz 5000 p.n.e. opisuje zubnog crva kao uzročnika propadanja zuba, što je vrlo slično vjerovanjima koja su takođe postojala i u Indiji, Egiptu, Japanu i Kini. Legenda o zubnom crvu se spominje i u pisanjima Homera. Čak je i u 14. vijeku hirurg Guy de Chauliac je verovao da su crvi uzrok propadanja zuba.
U drevnom Egiptu je postojala kultura stomatoloških intervencija o čemu postoje brojni sačuvani pisani tragovi. Poznato je da su Egipćani imali tehnologiju kojom su nedostajuće zube zamijenjivali zlatnim žicama. Egipatski učenjak Hesy-Re je u istoriji poznat i kao prvi profesionalni zubar. Otkrivanjem njegove grobnice pronađen je natpis „najveći od onih koji su radili sa zubima“ – što potvrđuje i Američko udruženje stomatologa.
Antičko doba
Hipokrit i Aristotel (Antička Grčka) su takođe pisali o tretmanu pokvarenih zuba i bolesti desni, vađenju zuba klještima i korišćenju žica pri stabilizaciji labavih zuba i slomljenih vilica.
Prva upotreba dentalnog mosta javlja se kod Etruraca starosjedilaca Italije 700 p.n.e.
Srednji vijek
Tokom srednjeg veka stomatologija nije bila prepoznata kao samostalna profesija. Njom su se prvo bavili kaluđeri uz pomoć berbera. U 12. vijeku crkva zabranjuje kaluđerima bavljenje bilo kakvim vidom hirurgije, puštanjem krvi i vađenjem zuba. Berberi nastavljaju limitirajući se na vađenje zuba uz velike bolove i hronične infekcije.
U 14. veku Guy de Chauliac je izumio prvi zubarski instrument za vađenje zuba koji je korišćen do 18. vijeka. Moderna zubarska klješta su ušla u upotrebu tek u 20. vijeku. Prva knjiga u potpunosti posvećenja stomatologiji je napisana u Njemačkoj 1530. godine. Prva knjiga napisana na engleskom sa stomatološkom tematikom izdata je 1685 godina pod nazivom „Operator for the Teeth“.
Moderna stomatologija
Smatra se da je moderna stomatologija nastala između 1650. i 1800. godine. Francuski ljekar Pierre Fauchard se smatra ocem moderne stomatologije. Uprkos ograničenjima primitivnih hirurških instrumenata krajem 17. i početkom 18. vijeka, Fauchard je bio vrlo vješt hirurg koji je napravio značajna unapređenja stomatoloških instrumenata. Između ostalog, uveo je plombe kao tretman karijesa i opisivao ulogu šećera u propadanju zuba.
Fauchard je bio takođe pionir zubne protetike. On je otkrio mnoge metode za zamjenu izgubljenih zuba. On je predložio da se vještački zubi mogu izraditi od malih blokova isklesane slonovače. On je takođe predstavio prve zubne proteze, (u početku napravljene od zlata) i otkrio da se položaj zubi može se ispraviti jer zubi prate oblik žice od koje je sačinjena proteza.
